Saturday, June 30, 2012

សំរស់ព្រៃឡង់

១.សំរស់ព្រៃឡង់ ផូផង់ស្រស់ សោភាក្នុង ដែនកម្ពុជាមាន ប្រវតយូលង់ ហុំព៏តទៅដោយបួនខេត្ត
ធំៗប្រជាមូលផ្តុំរស់សុខុមជាច្រើនម៉ឺននាក់។

១.រស់នៅដីខ្មែរដីស្រែចំការ កេរ្ដិពីដូនតាពីអាឌិត
សូមអស់ញាតិផៅទាំងឆ្ងាយជិត ស្រោចស្រង់ជីវិតមាតុភូមិថ្លៃ។
២.អូនមើលនោះន៎ដីព្រៃព្រឹក្សា        ម្រឹគ្គាមច្ឆាបក្សាបក្សី
     ប្រាកដជាផុតពូជអស់ពីផែនដី            បើខ្មែរប្រុសស្រីមិនជួយការពារ ។
៣.បន្ទរ. អ្នកត្រូវដឹងថាទឹកប្រាក់ដុល្លា                          គឺជាទេវតានៅកម្ពុជា
      ស្រឡាញ់វាពេកតិចក្រែងវេនា ដូចកម្ពុជាសមយ័លង្វែករ។

៤. ឱខ្មែរយើងអើយត្រូវពិចារណា                       បើអ្នកខេមរាចូរគិតថ្ងៃស្អែក
     កុំសស្រឡាញ់លុយធ្វើដូចខ្វាក់ភ្នែក         ប្រយត្ន័ដងរែកក្រោមនិមជាតិគេ។
៥. អស់លោកជាខ្មែរទាំងកសិករ                                អ្នកមានអ្នកក្រត្រូវតែរិះរេ

ប្រយត្ន័ឡានខ្លូនចង្កូតនៅគេ កូនខ្មែរត្រូវតែខិតខំសិក្សា ។

ប្រជាពលរដ្នស្រុកថ្ពង ខ្វះទឺកធើ្វស្រែ

ប្រជាពលរដ្នស្រុកថ្ពងកំពង់ខ្វះទឹកធើ្វស្រែចាប់តាំងពីរពាក់កណ្តាលខែប្រាំមកដល់ថ្ងែទី៣០/០៦/២០១២តាមសង្កេតឃើញសព្វថ្ងែនេះគ្រោះរាំងស្ងួតបានអូសបន្លាយជាងមួយខែទៅហើយដែលប្រពលរដ្នកំពង់
ព្រួយបារម្មណ៏ជាខ្លាំង ដោយសារសំណាបចាប់ផ្តើមងាប់ជាបន្តបន្ទាប់ទៅហើយ ៕ ពិសេសអ្នក្រីក្រដែលពួកគាត់មានពូជ្រតែមួយដងប៉ុណ្ណោះ អស់រយះពេលប៉ុន្មានាឆ្នាំនេះកសិករ
នៅតាមជនតាមជនបទ ពិសេសនៅខេត្តកំពង់ស្ពឹ កំពង់រងគ្រោះដោយសារគ្រោះរាំងស្ងួតនេះ
ពួកគាត់កំពង់ព្រួយបារម្មណ៏ជាខ្លាំង ព្រោះសព្វថ្ងែនេះពួកគាត់មិនដឹងទៅទីពឹងអ្នកណាទេ។
ឃុំដែលប៉ះពាល់ជាងគេនោះគឺ ឃុំយាង្គ ឃុំទព័មាន ឃុំអមលាំង ឃុំប្រាំបីមុម ហើយនៅស្រុកផ្សងៗទៀតដែលកំពង់រងគ្រោះដូចគ្នានេះដែរ។ សូមរាជរដ្នាភិបាល និងអាជ្ញាធរដែនដីមេត្តាជួយអន្តរាគមន៏ដល់ពួកគាត់ផង។

Friday, June 29, 2012

ការអភិវឌ្ឃន៍សហគមន៍ឲ្យរីកចំរើន

ថ្ងៃសុក្រទី៣០ខែមិថុនាឆាំម២០១២ ទុំព័រទី១
..សហគមន៍នៅខេត្តមណ្ឌលគិរីមានការរៀបចំខាងផ្នែកកសិកម្មរដូចជាការចិញ្ចឹមមាន់នឹងការ ចិញ្ចឹមជ្រូកទា គោក្របី។ល។ នឹងបានបង្កើតក្រុមសន្សំប្រាក់មួយចំនួននឹងក្រុមដាំដុះដំណាំ ដូចជាដើមកាវហ្វេដើមបឿដើមម្រិចនឹងបន្លែដូចជាស្ពៃដំលូងស្តែកដី
ស្តែកសៀងស្តែក្រហមស្តែកបាយដំស្រូវនៅចំការនឹងស្រូវស្ទួងក្នុងស្រែ។ល។ មានមួយក្រុមបានរៀបចំខាងផ្នែកដំបាញដូចជាការ ដំបាញក្រមារ បង់ករ ក្រមារប៉ាក់កូន នឹងក្រមារ
ដំបាញក្រណាត់កាត់ ធ្វើជាអាវ អាវមនុស្សប្រុសនឹងមនុស្សស្រីនឹងមានដំបាញសុំពត់មនុស្សស្រីនឹង
ដំបាញពឹង ជាសំលៀកបំពាក់មនុស្សប្រុសដែរ នឹងមានដំបាញក្រណាត់ជួតចានជួតស្លាបព្រានឹងដាក់ក្រាល
ចានពិសារបាយចានដួសម្ហូប។ល។ មួយចំនួនទៀតបានធ្វើការអភិវឌ្ឃន៍រក្សាដើមកាវស៊ូរបស់ខ្លួន។
សូមអរគុណ

អនុសាវីយ៍ស្នេហ៍យើង

១. បងនាំអូន    ជូនដើរលេង ក្រែងការយា    ធូចិនដា អូនមើលផ្កា   ណាពុំងា
      ឈើធំៗ   មែកត្រសុំ ម្លប់សាខា    ខ្លិនគន្ធា នាសាយន្ត័បានស្បើយកាយ។
២ . សប្បាយទេ ណាមាសមេ   ដីកេរ្ដិ៍ម្ដាយ        ណាឆោមឆាយ ស្ដាយវាទេ   បើបាត់បង់
       មើលនោះន ឈើធំៗ   ឈររហង់     ពេលថ្ងៃត្រង់់    ចង់អង្គុយ   នូវក្បែរអូន។
៣. ថ្ងៃរសៀល ជ្រៀលជ្រេទៅ នៅនិងអូន     ខ្យល់អង្រួន   ជួនសេម្លង   រៃកម្ដរ
       មើលបក្សី   ម្រឹកនិងព្រៃ ច្រៀងអបអរ    ទឹកឈូឆរ   ល្អម្លេះទេ   កេរ្ដិធម្មជាតិ ។
៤. អូនកុំកាប់   ចាប់កាច់លេង   ដុតភ្លើងទៀត      សូមផ្ដាំញាតិ ជាតិជាមនុស្ស   ប្រុសឬស្រី
      ជួយការពារ   ដាំបន្ថែម    ណាចរណៃ          ក្រែងមានថ្ងៃ   ស្រីទំនេ រ មកលេងទៀត។

សមុទ្រទឹកភ្នែក

១. ឱសែនស្រណោះទឹកសមុទ្រខ្ញុំ ឥឡូវត្រូវយំព្រោះតែក្រុមហ៊ុន

អ្នកមានអំណាចនិងពួកនាយទុន់ មានចិត្តលោភលន់ឥតមានព្រុំដែន។

២. ស្រណោះធម្មជាតិនាព្រៃកោងកាង ដុះហែក្បែរខាងឈរច្រូងច្រាងណែន

ពេលនេះសង្គមត្រូវបត់ត្រូវបែន អភិវឌ្ឍន៍បែបផែនបំផ្លាញហើយ ។

3. ផ្កាថ្មខ្លុយស្មៅគ្រែងគ្រុំសារ៉ាយ អ្នកត្រូវអន្តរាយាពុំខានឡើយ

បូមខ្សាច់ចាក់លប់ងាប់ទាំងអស់ហើយ តើយើងត្រូវឆ្លើយប្រាប់ទៅអ្នកណា?

៤. បើសិនប្រាប់ទៅខាងរដ្ឋអំណាច សហគមន៍ខ្លាចតែមិនបានការ

មានតែប្រាប់ទៅខាងទេវតា ក្រែងមានវានាដោះស្រាយឲ្យខ្មែរ ។

៥. ឈប់ទៅអស់លោកដែលជាអ្នកមាន ហើយឈប់បំពានគ្មានអភិរក្ស

ប៉ះពាល់ពលរដ្ឋរាប់រយពាន់អ្នក។ ចំរុះជីវៈកបាត់បង់ដែរ។

៦. រលួសកែបថ្នីនិងទទឹងថ្ងៃ ក្នុងភូមិទាំងបីគ្មានទេដីស្រែ

ពឹងលើសមុទ្របានគ្រាន់បើដែរ រកបានហូរហែរគ្រាន់ចិញ្ចឹមកូន ។

៧. បើសិនអ្នកលប់នោះពួកយើងខ្ញុំ ប្រាកដជាយំអ្នកមួយចំនួន

មានខ្លះលក់ផ្ទះមានខ្លះលក់សួន អ្នកខ្លះភៀសខ្លួនរកស៊ីស្រុកគេ ។

៨. អគ្គមហាសេនាបតី ពញ្ញាចក្រីព្រះមហាក្សត្រ

សូមជួយរាស្រផងដែលមានវិបត្តិ ដូចរឿងសមុទ្ររៀបរាប់ខាងលើ។

សំលេងក្មេងយំ

អនិចាសំលេង ក្មេងទ្រអូយំ ព្រោះតែទ្រនំ ត្រូវគេឆាយឈូស ទ្រព្យធនទាំងឡាយ ខ្ចត់ខ្ចាយទាំងអស់ តើឲ្យទ្រាំរស់ នៅរបៀបណា ។ ស្រណោះម្លេះ មែនិងអ្នកភូមិ នាំគ្នារួបរួម ទាមទាតវា សុំរស់សមរម្យ គ្រប់ក្រុមគ្រួសា យើងមិនប្រាថ្នា ធ្វើជាអ្នកមាន ។ តស៊ូថ្ងៃយប់ គេមិនគូគិត ហើយប្រឹងប្រឌិត ចោទចាប់បំពាន ដាក់ក្នុឃុំឃាំង ឆ្ងាយកូនគ្រប់ប្រាណ យើងទ្រាំលេងបាន ស៊ូស្លាប់ព្រោះមែ ។ ផ្ញើបណាំ្តទៅ អស់លោកអ្នកមាន គួតែប្រមាណ ចិត្តឯងចិត្តគេ កើតមកជាមនុស្ស ចង់រស់ដូចគ្នាទេ បើរស់ដូចឆ្កែ ស្លាប់វិញល្អជាង ។

ការលើកំម្ពុស់សំម្លេងរបស់សហគមន៏នៅខេត្ខមណ្ឌលគិរី

នៅថ្ងៃទី២៩ ខែមិថុនា ឆ្នាំ២០១២ សហគមន៍នៅខេត្តមណ្ឌលគិរី ឃុំប៊ូស្រា ស្រុកពេជ្រាដាភូមិពូលុ ។ សហគមន៍កំពុងតែ
រៀបចំកម្មវិធីការប្រកួតប្រជែងចំរុះ ប្រធានបទ ដូចជា របាំ ចំរៀង រឿងខ្លី កុំណាព្យ , ដើម្បីប្រកួតប្រជែងស្នាដីពត័មានរបស់សហគមន៍នៅថ្នាក់មូលដ្ធាន , អ្នកដែលជួយរៀបចំក្រាំទ្រ ថវិការក្នុង កម្មវិធីនេះ
ដោយអង្គការអភិវឌ្ឍន៍ សម្លេង សហគមន៍ B .C .V . ។
សហគមន៍ចូលរួមក្នុងកម្មវិធី មានចំនួនពីស្រុក ស្រុកពេជ្រាដា ឃុំប៊ូស្រា នឹង ស្រុកអូររ៉ាង ឃុំដាក់ដាំ ទាំងអស់មានចំនួន
៤ សហគមន៍ សហគមន៍ពូលុចំរៀង២បទ កំណាព្យ២ រឿងខ្លី១ របាំ ១ សហគមន៍ឡាំមេះ ចំរៀង២បទកំណាព្យ១
រឿងខ្លី ១ របាំ ១ . សហគមន៍ ប៊ូស្រាចំរៀង ១ កំណាព្យ ១ របាំ ១ សហគមន៍ ដាក់ដាំ មានចំរៀង ៣
បទ ។សរុបអ្នកដែលចូលរួមប្រកួតប្រជែង មានចំនួន ៦០ នាក់ ។
   ពីនាងខ្ញុំឈ្មោះ ព្យើលនៀន រស់នៅភូមិពូលុ ឃុំប៊ូស្រាស្រុកពេជ្រាដាខេត្តមណ្ឌលគិរ
   សូមអគុណ

ប្រជាពលរដ្នភូមិក្រវៀកគំរាមធើ្វប៉ាតុកម្មក្រុមហ៊ុនភ្នំពេញស៊ូហ្គើរ

កំពង់ស្ពឺ៖ កាលពីថ្ងែទី២០/ខែ០៦/ឆាំ្ន២០១២ នៅភូមិក្រវៀក ឃុំយាអង្គ ស្រុកថ្ពង ខេត្តកំពង់ស្ពឺ។ ក្រុមហ៊ុនភ្នំពេញស៊ូហ្គើរបានបិតផ្លូវ ជាសាធារណៈដែលប្រពលរដ្នចេញចទៅធ្វើស្រែចំការ និងកន្លែងកង្វាលគោ ។ ការបិទផ្លូវនេះព្រោះក្រុមហ៊ុនខ្លាចគោស៊ីអំពៅ ក្រុមហ៊ុនបាន ធ្វើរបងដាក់បង្គោលស៊ីម៉ងត៏ពទ្ធ័ប្រឡាលួសនៅថែ្ងទី២០/០៦/២០១២។ មានតំណាងប្រពលរដ្ននិងលោកមេភូមិបានទាក់ទងទៅលោកមេឃុំយាអង្គឲ្យពួកគាត់ជួយអន្តរាគមន៏ ទៅលោកអភិបាលស្រុកថ្ពងសុំឲ្យជួយអន្តរាគមន៏ទៅក្រុមហ៊ុនឲ្យបើកផ្នូវវិញ។

បើក្រុមហ៊ុនមិនព្រមបើកផ្នូវទេនោះប្រជាពលរដ្ន និងធ្វើប៉ាតុកម្មរុះរើរបងនោះចេញជាបន្ទាន់ ព្រោះគ្មានផ្លូវចេញចូលនោះទេ។ លោកមេភូមិបានទាក់ទងតាមទូរសព្ទ័ទៅ លោកមេឃុំយាអង្គ

ឲ្យជួយដោះស្រយ័រឿងនេះ។លោកមេឃុំកែវយឿនបានតបមកវិញថាឲ្យប្រជាពលរដ្នធើ្វការតស៊ូមតិខ្លួនឯងចុះគាត់គាំទ្រពីរក្រោយ។

យោងតាមច្បាប់ភូមិបាលបានចែងថា ផ្លូវសាធារណៈរបស់រដ្ន គ្មានអ្នកណាចាចលក់ដូ ឫទិញទ្រព្យទាំងនេះធ្វើជាកម្មសិទ្ធិបានឡើយ។ មកដល់ពេលរសៀលថ្ងែទី២០/០៦/២០១២

ក្រុមហ៊ុនបានបើកផ្លូវឲ្យប្រជាពលរដ្នឲ្យចេញចូលវិញហើយ។

ប៉ុន្តែយោងតាមសំដីអ្នកការពារក្រុមហ៊ុនបាននិយាយថា គេបើកបណ្តោះអាសន្នសិនទេ មិនដឹងថ្ងែណាដែលត្រូវបិទវិញនោះទេ។ ( រៀបរៀងដោយ លីវ សារ៉ុម )

វាសនាភូមិខ្ញុំ

រលួសជាភូមិមួយដែលស្ថិតនៅខាងលិចក្រុងកុំពត ។ក្នុងឃុំ បឹងទូក ស្រុក ទឹកឈូ ខេត្ដ កំពត ចម្ងាយប្រមាណ១០km ភូមិនេះមានប្រជាជនប្រមាណ៨០ភាគរយ ប្រកបមុខរបរនេសាទ ។ក្រោយពីសមុទ្រត្រូវបានក្រុមហ៊ុន (kampot port special Economiqu)យកពួកអ្នកភូមិបាន ដើរស៊ីស្នួលគេហើយនិងធ្វើជាកម្មករ CTMនិងក្រុមហ៊ុន របស់សុខ គង់ បូកគោឥឡូវការងាររបស់ CTM បានបង្ហើយកម្មកររាប់រយអ្នកត្រូវអត់ការងារធ្វើ ។យោងតាមសម្ដី របស់លោកពូ គង់ ឆយបានរៀបរាប់ថា៖មនុស្សក្នុងភូមិមូយចំនួនត្រូវបានផ្អាកពីកម្មករហើយវិលត្រលប់មកផ្ទះវិញអ្នកទាំងអស់គឺជួបការលំបាកណាស់ ពីព្រោះសមុទ្រត្រូវគេលប់យក ហើយប្រាក់ក៏គ្មាន ដឹងស្រាប់ហើយតម្លៃប្រាក់ខែត្រឹមតែម៉ារស់ ។ចុះទំរាំអត់ការងារតើវាយ៉ាងណាទៅ? ជាក់ស្ដែងដូចលោកចាន់ សុផល ឈូក វិចិត ទាំងគង់ឆយ កំពង់តែសួររកការងារធ្វើដើម្បីរកប្រាក់ចិញ្ចឹមជីវិតនិងគ្រួសា។ ហើយបើនិយាយពីដីស្រែអ្នកភូមិរលួសពុំដែលមានទេ។ អ្វីដែលក្រុមហ៊ុន(kampot port)សន្យានោះវាជាសន្យាខ្យល់តែប៉ុន្នោះ។តើវាសនាអ្នកភូមិ រលួសជាយ៉ាងណាទៅ? វាសនាភូមិខ្ញុំអើយ! យ៉ាងណាខាងមុខនេះ? មនុស្សកាន់តែច្រើន ក្មេងកាន់តែធំតើត្រូវបណ្ដែតខ្លួនតាមយៈថាកម្មឬ?

សូមលោកអ្នកអានជួយឲ្យយោបល់ដល់ទានផង.៕

ដោយ គង់ឆយ

ប្រធាន សន្តិសុខ ផ្សារទួលគោក កាងល្បែង ស៊ីសង ល្មើសច្បាប់ នៅក្នុងផ្សារទួលគោក

២៩ - មិថុនា - ២០១២, ១០:៥២
ល្បែងស៊ីសងបៀរ តង នៅតាមហាងកាហ្វេ ផ្សារទួលគោក ត្រូវគណៈបញ្ជាការ ឯកភាព ខណ្ឌទួល គោក ចុះទៅបង្ក្រាប កាលពីវេលាម៉ោង ១០និង៥៥នាទី ព្រឹកថ្ងៃទី២៨ មិថុនា ២០១២ហើយ ឃាត់អ្នក ញៀន ល្បែងចំនួន៦នាក់ បញ្ជូនទៅកាន់ប៉ុស្តិ៍បឹងកក់ទី២ ដើម្បីយកទៅអប់រំ ដោយទី១-ឈ្មោះជុំ សុភាព ភេទស្រី អាយុ៦៧ឆ្នាំ ២-ឈ្មោះតេង ឈាវ ភេទស្រី អាយុ៦២ឆ្នាំ ៣-ឈ្មោះរស់ ផារី ភេទស្រី អាយុ៤៦ឆ្នាំ ៤-ឈ្មោះអ៊ុយ ផល្លី ភេទស្រី អាយុ៤៦ឆ្នាំ ៥-ឈ្មោះថោង ចាន់ធឿន ភេទប្រុស អាយុ២៥ឆ្នាំ និង៦-ឈ្មោះអៀរ គឹមស្រ៊ុន ភេទប្រុស អាយុ២២ឆ្នាំ ។

Thursday, June 28, 2012

ស្រ្តីបឹងកក់រងគ្រោះ១៣នាក់ត្រូវបានដោះលែងវិញហើយ

ភ្នំពេញ ប៉ុស្ត៍ 28 June 2012 ឃុត សុភចរិយា និង Shane Worrell

ភ្នំពេញៈ សំឡេងស្រែកយំថា «យើងមានសេរីភាពហើយ! យើងមានសេរីភាពហើយ!» ត្រូវបានគេឮ ខណៈដែលស្រ្តីបឹងកក់ទាំង ១៣ នាក់ ត្រូវបានដោះលែងឲ្យមានសេរីភាព ពីពន្ធនាគារព្រៃស កាលពីយប់មិញ ដែលធ្វើឲ្យអ្នកគាំទ្ររាប់រយនាក់ជាពិសេសកូនៗ របស់ស្ត្រីទាំងនោះ ស្រែកត្រេកអរផង យំផង។

ទិដ្ឋភាពនៃភាពរីករាយដូចគ្នានេះ ក៏ត្រូវបានគេឃើញ នៅមុនពេលដោះលែងពីពន្ធនាគារ នៅពេលស្រ្តីទាំងនោះយំផង រីករាយផង និងឱបគ្នាទៅវិញទៅមកផង ក្នុងសាលាឧទ្ធរណ៍នៅពេលតុលាការប្រកាសថា ពួកគេនឹងត្រូវបានដោះលែងឲ្យមានសេរីភាព។

បន្ទាប់ពីសវនាការរយៈពេល ៤ ម៉ោង កាលពីម្សិលមិញ អង្គជំនុំជម្រះចៅក្រម ៣ នាក់ បានតម្កល់សាលក្រមមានពិរុទ្ធ របស់សាលាដំបូងរាជធានីភ្នំពេញ ដែលបានប្រកាសកាលពីថ្ងៃទី ២៤ ខែឧសភា នៅពេលស្រ្តីទាំងនេះ ត្រូវបានជំនុំជម្រះ ក្នុងរយៈពេល ៣ ម៉ោង ដោយគ្មានមេធាវី។ ប៉ុន្តែនៅពេលចៅក្រមប្រកាសជាសាធារណៈថា ទោសរបស់ពួកគេ នឹងត្រូវបន្ថយមកត្រឹម ១ ខែ ៣ ថ្ងៃនោះជាពេលវេលា ដែលពួកគេបានជាប់ទោស នៅពន្ធនាគាររួចហើយនោះ សំឡេងស្រែកអបអរបានផ្ទុះឡើង។ បន្ទាប់ពីដឹងថា ខ្លួននឹងត្រូវបានដោះលែងនោះ អ្នកស្រី ទេព វន្នី អាយុ ៣១ ឆ្នាំ បានថ្លែងទាំងហូរទឹកភ្នែកថា៖ «សូមអរគុណចៅក្រមសាលាឧទ្ធរណ៍។ ដោយសារភាពអយុតិ្តធម៌នៃសាលាដំបូងរាជធានីបានជាពួកយើងមកទីនេះ នៅថ្ងៃនេះ ប៉ុន្តែខ្ញុំសូមអរគុណលោក ចំពោះសវនាការនេះ»។

អ្នកគាំទ្ររាប់រយនាក់បានរាំនិងច្រៀងលេង នៅវិថីស៊ីសុវត្ថិ ខណៈដំណឹងពីការដោះលែងស្រ្តីទាំងនោះ ត្រូវបានផ្សព្វផ្សាយ ហើយពួកគេទីបំផុត ត្រូវបានដោះលែងពីពន្ធនាគារព្រៃស នៅវេលាម៉ោង ៧ និង ២០ យប់មិញ។

អ្នកស្រី យោម បុប្ផា អ្នកភូមិបឹងកក់ ស្រែកចេញពីហ្វូងមនុស្សថា «ជយោ!ជយោ!» ខណៈដែលនគរបាលឃ្លាំមើលពីចិញ្ចើមផ្លូវ។ «យើងឈ្នះហើយ ព្រោះសាលាឧទ្ធរណ៍ដោះលែងពួកយើង»។

ទោះជាយ៉ាងណា ស្រមោលខ្មៅ បានលុបការសាទរនេះនៅពេលអ្នកស្រី បូវ ស្រីស្រស់ ប្អូនស្រី បូវ សោភា ដែលជាប់ទោសបានរលូតកូន បន្ទាប់ពីនគរបាល បានទាត់មួយជើងចំពោះ ខណៈដែលអ្នកគាំទ្ររាប់រយនាក់ប៉ះទង្គិចនឹងកម្លាំងនគរបាលរាប់ រយនាក់ ដែលកាន់ថែវ និងដំបងឆក់នៅខាងក្រៅតុលាការពេលជម្រះ។

ឃិក ចន្ទរស្មី ជាមិត្តនាងថ្លែងថា បូវ ស្រីស្រស់ ត្រូវនាំទៅមជ្ឈមណ្ឌលជាតិគាំពារមាតានិងទារក ពេលនាងសន្លប់។ នាងសួរថា ៖ «ឥឡូវនេះទារកក្នុងផ្ទៃនាងស្លាប់ហើយ។ តើអ្នកណាជាអ្នកទទួលខុសត្រូវចំពោះបញ្ហានេះ? មន្រ្តីជាន់ខ្ពស់ ឬថ្នាក់ទាប?»។

នគរបាលមិនផ្តល់ការអត្ថាធិប្បាយប្រាប់នាង ឬភ្នំពេញ ប៉ុស្តិ៍ ទេ អំពីហេតុការណ៍នេះ។

លោក យ៉េង វីរៈ នាយកប្រតិបតិ្តនៃមជ្ឈមណ្ឌលអប់រំច្បាប់សម្រាប់សហគមន៍ បានថ្លែងក្នុងសេចក្តីថ្លែងការណ៍ ដែលចេញផ្សាយដោយសម្ព័ន្ធនៃអង្គការក្រៅរដ្ឋាភិបាលថា៖ «មន្រ្តីតុលាការត្រូវធ្វើការស៊ើបអង្កេតពេញលេញ និងឯករាជ្យ លើហេតុការណ៍នេះ ហើយកាត់ទោសមន្រ្តីនគរបាល ដែលវាយមកលើប្រជាជន ក៏ដូចជាមេបញ្ជាការ ដែលបានបញ្ជាឲ្យប្រើអំពើហិង្សា»។

លោក អ៊ូ វីរៈ ប្រធានមជ្ឈមណ្ឌលសិទិ្ធមនុស្សកម្ពុជាថ្លែងថា៖«ការកាត់ទោសស្រ្តីទាំង នេះត្រូវតែលុបចោល ហើយសាលាក្រុងភ្នំពេញត្រូវតែដោះស្រាយវិវាទបឹងកក់ម្តងឲ្យចប់ ដើម្បីកុំឲ្យសហគមន៍នេះត្រូវបង្ខំចិត្តធ្វើបាតុកម្មដើម្បីភាព យុតិ្តធម៌ ដែលជាការខាតបង់ច្រើនចំពោះពួកគេ»។

សវនាការនៅសាលាឧទ្ធរណ៍ភាគច្រើនកាលពីម្សិលមិញផ្តោតលើការ ជាប់ពាក់ព័ន្ធរបស់ពួកគេនៅសន្និសីទកាសែត នៅបឹងកក់ កាលពីថ្ងៃទី ២២ ខែឧសភា ជាថ្ងៃដែលពួកគេត្រូវបានចាប់ខ្លួន។

ស្រ្តីទាំងនេះត្រូវចោទប្រកាន់ថា បានកាន់ញញួរ និងឧបករណ៍ដទៃទៀត សង់ផ្ទះឡើងវិញលើដីរដ្ឋ ក្រុមហ៊ុន ស៊ូកាគូអ៊ីន របស់លោក ឡាវ ម៉េងឃីន ព្រឹទ្ធសមាជិកនៃគណបក្សប្រជាជនកម្ពុជា។

អ្នកស្រី សុង ស្រីលាប អាយុ ២៤ ឆ្នាំ ដែលក្មេងជាងគេក្នុងស្រ្តីទាំង១៣នាក់ បានថ្លែងថា ពួកគេចូលរួមជាលក្ខណៈបុគ្គល ហើយមិនបានរំលោភច្បាប់ទេ។

ចៅក្រមសួរថា៖ «ហេតុអ្វីបានជានគរបាលចាប់ខ្លួន ប្រសិនបើអ្នកមិនបានធ្វើអ្វីខុស?»។ គាត់ឆ្លើយថា៖ «ខ្ញុំមិនដឹងទេ។ ហេតុអ្វីលោកមិនសួរនគរបាល?»។

មេធាវីការពារក្តីបានបង្ហាញរូបថតអាវុធឲ្យអ្នកស្រី ចេង លាប អាយុ ៤៥ ឆ្នាំមើល ដែលអ្នកស្រី និងស្រ្តីដទៃទៀតត្រូវចោទប្រកាន់ថា កាន់ញញួរ ហើយសួរថា តើគាត់ធ្លាប់ឃើញទេ? អ្នកស្រីថា៖« ខ្ញុំបានឃើញជាលើកទី១»។

យោម បុប្ផា ថ្លែងថាអ្នកស្រី គឺជាសាក្សីម្នាក់ក្នុងចំណោមសាក្សីបីនាក់ ដែលបដិសេធមិនឲ្យចូលទៅតុលាការ ហើយនៅសល់តែ អ្នកស្រី ឡុង គឹមហ៊ាង មន្រ្តីទំនាក់ទំនងនៅក្រុមការងារពិសេសសិទ្ធិលំនៅដ្ឋានជា សាក្សីតែម្នាក់គត់។

អ្នកស្រីថ្លែងថា៖ «ខ្ញុំបានឃើញពួកគេកំពុងច្រៀងនៅលើវាលខ្សាច់នោះ ហើយបន្ទាប់មកអាជ្ញាធរស្ទុះចូលទៅចាប់ខ្លួនពួកគេ »។

ចៅក្រមសួរថា ៖ «អ្នកចង់មានន័យថា ពួកគេមិនបានធ្វើអ្វីខុសនៅពេលចាប់ខ្លួនទេឬ?»« ចាស! ពួកគេមិនបានធ្វើអ្វីខុសទេ»។

អ្នកស្រី ឡុង គឹមហ៊ាង ថ្លែងថា អ្នកស្រីបានឃើញមានឈើនិងរណារមួយនៅលើដីនោះ ប៉ុន្តែ វាពុំមែនទេ រហូតដល់ក្រុមបុរសដែលកាន់ញញួរ និងពាក់ម៉ាស់មកដល់ បន្ទាប់គ្នាគឺនគរបាល ដែលកាន់ដំបង និងបំពាក់ដោយអាវុធ។

អ្នកស្រីមិនជឿថា ក្រុមនេះពាក់ព័ន្ធនឹងស្រ្តី១៣នាក់នេះទេ។

សេចក្តីសន្និដានរបស់លោក លោក សួង សុផល ជាមេធាវីសាលារាជធានីដែលអង្គុយនៅជិតព្រះរាជអាជ្ញា ថា ក្រុមស្រ្តីទាំងនោះមានទោសកំហុស។ លោកថ្លែងថា៖ «ខ្ញុំស្នើប្រធានចៅក្រមជំនុំជម្រះតម្កល់់សាលក្រម»។

ប្រធានចៅក្រមជម្រះ លោក សេង ស៊ីវុត្ថា ថ្លែងថា ការអះអាងរបស់ស្រ្តីនោះពុំមានភស្តុតាងគាំទ្រទេ ហើយអ្នកទាំងនេះទទួលស្គាល់ពីការគាំទ្រគ្រួសារចំនួន១៨ ដែលព្យាយាមសង់ផ្ទះរបស់ខ្លួនឡើងវិញ។ ទោះយ៉ាងណាតុលាការបានបន្ថយទោសពួកគេដោយសារភាគច្រើននៃ ស្រ្តីទាំងនោះ មានកូនៗក្នុងបន្ទុក។

លោកស៊ីវុត្ថា បន្តថា៖ «អ្នករាល់គ្នាមានសេរីភាពនៅថ្ងៃនេះ»។

ប្រធានអង្គការសិទ្ធិមនុស្សលីកាដូ លោកស្រី ពុង ឈីវកេក ថ្លែងថា វាសំខាន់ណាស់ដែលស្រ្តីទាំងនេះត្រូវដោះលែង។

លោកស្រីបន្តថា៖ «ខ្ញុំរីករាយជាមួយអ្នកទាំង១៣នាក់ ព្រោះថា ថ្ងៃនេះពួកគេអាចត្រឡប់ទៅជួបគ្រួសារគេវិញ ប៉ុន្តែខ្ញុំសោកស្តាយ ខ្ញុំចង់ឃើញតុលាការលើកលែងបទចោទប្រកាន់ពួកគេ»។

«គ្មានអ្វីដែលត្រូវសង្ស័យទេ ដែលថា ស្រ្តីទាំង១៣នាក់គ្មានកំហុស.គេមិនបានធ្វើអ្វីខុសទេ»។

លោកស្រី ឈីវកេក សង្ឃឹមថា នឹងមានការលើកលែងបទចោទប្រកាន់ទៅលើ លី ចាន់ណារី និង សៅ សារឿន អ្នកភូមិបឹងកក់ពីរនាក់ដែលត្រូវបានចាប់ខ្លួននៅក្រៅសវនាការ របស់ក្រុមស្រ្តីទាំង១៣នេះ កាលពីថ្ងៃទី២៤ មិថុនា ដែលត្រូវចោទប្រកាន់ពីបទល្មើសដូចគ្នា ហើយត្រូវបានដោះលែងក្រោមការធានានៅក្រៅឃុំ។

លោកស្រីរំពឹងថា៖ «ខ្ញុំសង្ឃឹមថា នឹងពុំមានសវនាការកាត់ទោសពួកគេទេ ខ្ញុំជឿថា នឹងមានការលើកលែងករណីនេះ»។

តំណាងរាស្រ្តគណបក្សសមរង្ស៊ី លោកស្រី មូរ សុខហួរ តាមរយៈអ៊ីមែលពីសហរដ្ឋអាមេរិក ថា ៖ «សាលក្រមដែលរកឃើញទោសកំហុសនោះ គឺគ្មានន័យអ្វីទេ យុត្តិធម៌បានឈ្នះ»។ «នៅពេលប្រព័ន្ធយុត្តិធម៌មិនដំណើរការ យើងទាំងអស់ដែលជាប្រជាជននេះហើយ ជាចៅក្រមកំណត់យុត្តិធម៌សម្រាប់ប្រជាជន ដែលត្រូវបានកាត់ឲ្យជាប់ទោសលើបទល្មើសដែលមិនបាន ប្រព្រឹត្ត»។

លោក Phil Robertson អនុប្រធានអង្គការឃ្លាំមើលសិទ្ធិមនុស្សប្រចាំអាស៊ី បានថ្លែងថា វាជារឿងគួរឲ្យអស់សំណើច ដែលក្រុមស្រ្តីទាំងនោះត្រូវដោះលែង «ខណៈពួកគេមិនគួរត្រូវចោទប្រកាន់ ឬកាត់ទោសនៅសាលាដំបូងនោះ»។ «ព្រះរាជអាជ្ញាគួរតែលើកបទចោទភ្លាមៗ ចំពោះសកម្មជនបឹងកក់ពីរនាក់ទៀត ដែលសំណុំរឿងពួកគេមិនទាន់ដល់ពេលជំនុំជម្រះ»៕ TK/PS

រាយការណ៍បន្ថែមៈ យុទ្ធណា

Wednesday, June 20, 2012

តុលាការកោះហៅប្រធានសហគមន៍ព្រៃឈើនៅពោធិ៍សាត់

ដោយ មណ្ឌល កែវ

2012-06-19

តុលាការខេត្តពោធិ៍សាត់ បានចេញដីកាកោះហៅប្រធានសហគមន៍ព្រៃឈើឃុំក្បាលត្រាច តាមបណ្ដឹងរបស់ក្រុមហ៊ុនភាពីម៉ិច (PHEAPIMEX)។ ការកោះហៅនេះត្រូវបានអង្គការក្រៅរដ្ឋាភិបាលមួយចំនួនចាត់ទុកថា ជាការគំរាមកំហែង និងជាការបំបិទសិទ្ធិបញ្ចេញមតិរបស់ប្រជាពលរដ្ឋ។

ប្រធានសហគមន៍ព្រៃឈើឃុំក្បាលត្រាច ស្រុកក្រគរ ខេត្តពោធិ៍សាត់ ត្រូវតុលាការកោះហៅដោយចោទប្រកាន់ពីបទថា បានញុះញង់ឲ្យប្រជាពលរដ្ឋធ្វើការតវ៉ាបណ្ដាលឲ្យរាំងស្ទះការងារ អភិវឌ្ឍរបស់ក្រុមហ៊ុន។

លោក គុជ វេង ជាប្រធានសហគមន៍ព្រៃឈើឃុំក្បាលត្រាច។ លោកបានឲ្យដឹងនៅព្រឹកថ្ងៃទី១៧ ខែមិថុនា ថា ការកោះហៅនេះបានធ្វើឲ្យលោកមានការព្រួយបារម្ភ ព្រោះលោកមិនដែលបានធ្វើការញុះញង់នរណានោះទេ។

លោកថា ការតវ៉ាជាច្រើនលើករបស់ប្រជាពលរដ្ឋក្នុងឃុំក្បាលត្រាច កើតឡើងដោយសារក្រុមហ៊ុនបានឈូសឆាយប៉ះពាល់លើដីស្រែ ចំការរបស់ប្រជាពលរដ្ឋ ធ្វើឲ្យពួកគាត់ខឹងសម្បា ហើយនាំគ្នាតវ៉ាដោយខ្លួនឯងពុំមានការញុះញង់ពីនរណានោះទេ៖ «បើ គេចង់ដាក់គុកខ្ញុំ ក៏គេដាក់ទៅ តែគ្រាន់តែថា ខ្ញុំមិនដែលបានទៅញុះញង់អ្នកណាទេ។ មានប្រជាពលរដ្ឋជាសាក្សីគេមកឈូសដើមស្វាយ ដើមខ្នុរ ដែលគាត់ដាំតាំងពីសម័យខ្មែរក្រហមនៅក្នុងព្រៃនៅឡើយ សូម្បីតែលោកមេភូមិក៏គាត់មកបបួលពួកខ្ញុំ និងប្រជាពលរដ្ឋឲ្យតវ៉ាដែរ...»។

កាលពីថ្ងៃទី៣ មេសា កន្លងទៅ ប្រជាពលរដ្ឋមកពីភូមិចំនួន ៦ ក្នុងឃុំក្បាលត្រាច ស្រុកក្រគរ ខេត្តពោធិ៍សាត់ បានលើកគ្នាកាន់ការដ្ឋានថ្មីរបស់ក្រុមហ៊ុនភាពីម៉ិច នៅចំណុចខ្នាចអន្សោង ស្ថិតក្នុងភូមិក្រឡាញ់ ដើម្បីធ្វើការរារាំងបញ្ឈប់មិនឲ្យគ្រឿងចក្រឈូសឆាយលើដីស្រែ ចំការរបស់ពួកគាត់ទៀត។

ប្រជាពលរដ្ឋមកពី៦ភូមិ គឺភូមិក្រឡាញ់ ភូមិស្រែឫស្សី ភូមិដូង ភូមិទទឹង ភូមិកំពង់លើ និងភូមិសំរោង ប្រមាណ ១០០នាក់ បានខឹងសម្បា ហើយលើកគ្នាមកសុំជួបតំណាងក្រុមហ៊ុនដើម្បីសួរនាំពីមូលហេតុដែល ក្រុមហ៊ុនចេះតែរំលោភបំពានលើដីស្រែចំការរបស់ពួកគាត់។

ព្រះរាជអាជ្ញារងអមសាលាដំបូងខេត្តពោធិ៍សាត់ លោក ប៉ង់ ចាន់សុយុទ្ធារ៉ា មានប្រសាសន៍ថា ការកោះហៅប្រធានសហគមន៍ព្រៃឈើឃុំក្បាលត្រាចនេះ គឺធ្វើឡើងតាមពាក្យបណ្ដឹងរបស់ក្រុមហ៊ុនភាពីម៉ិច ដោយក្រុមហ៊ុនបានចាត់ទុកថា ការតវ៉ាបែបនេះបានធ្វើឲ្យរាំងស្ទះដល់ការអភិវឌ្ឍរបស់ក្រុមហ៊ុន៖ «បាទ! យើងពិតជាបានកោះហៅគាត់ឲ្យចូលមកបំភ្លឺតាមពាក្យបណ្ដឹងរបស់ក្រុមហ៊ុនពីបទញុះញង់ឲ្យប្រជាពលរដ្ឋងើបឡើងតវ៉ា...»។

យ៉ាងនេះក្ដី មន្ត្រីសម្របសម្រួលសមាគមអាដហុក ការពារសិទ្ធិមនុស្ស និងមន្ត្រីសម្របសម្រួលអង្គការលីកាដូ ប្រចាំខេត្តពោធិ៍សាត់ បានចាត់ទុកការកោះហៅនេះថា ជាការប្រើប្រាស់ប្រព័ន្ធតុលាការដើម្បីគំរាមកំហែងកុំឲ្យ ប្រជាពលរដ្ឋហ៊ានបញ្ចេញមតិ និងតវ៉ាពីការបាត់បង់ដីធ្លីរបស់ពួកគេ។

លោក ភួង សុធា មន្ត្រីសម្របសម្រួលសមាគមអាដហុក ការពារសិទ្ធិមនុស្សប្រចាំខេត្តពោធិ៍សាត់៖ «នេះ គឺជាសកម្មភាពមួយក្នុងបំណងបង្អាក់ការតវ៉ារបស់ប្រជាពលរដ្ឋ។ គឺជាការគំរាមកំហែងស្មារតី កុំឲ្យប្រជាពលរដ្ឋហ៊ានងើបឡើងតវ៉ាទៀត...»។

ទំនាស់ដីធ្លីរវាងប្រជាពលរដ្ឋក្នុងខេត្តពោធិ៍សាត់ ជាមួយក្រុមហ៊ុនភាពីម៉ិច បានអូសបន្លាយអស់រយៈពេលជាច្រើនឆ្នាំមកហើយនៅពុំទាន់មាន ដំណោះស្រាយនៅឡើយ។ ទំនាស់នេះបានកើតមានជាអំពើហិង្សាដោយប្រជាពលរដ្ឋបាននាំគ្នាតវ៉ា បិទផ្លូវជាតិលេខ៥ ចំនួន ២លើកមកហើយ៕

សុបិនអ្នកក្រ

ឃើញរូបដូនចាស់គេងលើដី កាយស្គមរីងរៃគ្មានវិញ្ញាណ

ដាក់ខ្លួនប្រែប្រាណស្រែកឧទាន នែវើយអ្នកមានទាំងអស់គ្នា។

សព្វថ្ងៃផែនដីប្រែប្រួលខ្លាំង រញ្ជួយប្រណាំងព្យុះព្យោមា

រលកយក្សកំណាចស្លាប់ប្រជា រាំងជន់ឥតធាកើតហូរហែរ។

ដូនចាស់បើកភ្នែកដោយកំហឹង យើងប្រាប់ឲ្យដឹងបើមិនកែរ

នោះលោកអ្នកមាននៅស្រុកខ្មែរ មិនផុតពីតែបណ្តាសារ៍។

ខ្មោចព្រាយបីសាចជាម្ចាស់ព្រៃ នាំកូនប្រុសស្រីចាកព្រឹក្សា

ខឹងផងជេផងដល់អ្នកណា ឲ្យគេកាប់ឆ្ការលំនៅខ្លួន។

ដូនចាស់អង្គុយស្រែកបន្ត អាណិតអ្នកក្រធា្លប់ពឹងពួន

អាស្រ័យផលព្រៃមិនរុកគួន រក្សាថែរថួនទុកជាផ្ទះ។

ឱលោកអ្នកមានឃ្លានមិនចប់ ប៉ុន្មានទើបស្កប់ចាល់ក្រពះ

ដូនចាស់ដូចខ្ញុំសែនកម្មក្រាស់ ផែនដីមិនឈ្នះចិត្តលោភលន់។

បើអភិវឌ្ឍបំផ្លាញព្រៃ គួគិតលកលៃទុកជាមុន

កុំយកធម្មជាតិជាដើមទុន កាប់ព្រៃលក់មុនដីលក់ក្រោយ។

លូចគេងចំណេញលើធម្មជាតិ គេងឥតរបៀបគៀបអ្នកខ្សោយ

ទោះមនុស្សម៉ឺនាក់ឃ្លានក៏ដោយ អញមិនខ្វល់ឡើយឡូយតែអញ៕

និពន្ធដោយ៖ កវីសហគមន៍

សំលេងសហគមន៍